Хайр гэж юу юм болоо? Улиг болсон хүн бүрийн тавьдаг бас хүн бүрийн хариулдаг энэ асуултыг ахиад нэг эргэцүүлэн бодож үзлээ.
Хайр гэж хайрлаж үзээгүй,хайрлуулж үзээгүй хэн нэгний нүдээр хүсмээр ,дутагдмаар тийм сайхан зүйл байх.Гэтэл төсөөлсөн шиг чинь зүйл биш дээ. Хайр хамгийн их өвтгөдөг ,магадгүй ингэж шаналахын оронд хаа нэг газраа гэмтээсэй эсвэл зүгээр л хамаг яс минь хугараасай гэж бодогдуулах хамгийн аймшигтай сэтгэлийн зовлон.Харин жаргалтай үедээ ямар гээч? Хайртай хүнийхээ хажууд л байвал бүх зүйл амар тайван хэзээ ч үхэх байсан хамаагүй болдог,юу ч хийхэд бэлэн болгодог тийм нэг сайхан хирнээ хоосон зүйлийг хайр гэдэг байх.
Хайрлаж бас хайрлуулж үзсэн нэг бүсгүйн хайрын түүхийг та бүхэнд хүргье.
Хаанаас нь ч харсан сэтгэл булаам урт бор үстэй,жижигхэн хамар ,хөөрхөн хацартай,том биш хирнээ цаанаа л дулаахан нүд бас жижигхэн цагаан гартай охин “Сэжон” ахлах сургуулийн 12-р ангийн хаалгаар орж ирлээ. Тэрээр нэг хөвгүүний хажууд очиж суухад хөвгүүн түүний үсийг чихнийх нь ардуур хийгээд хацар дээр нь үнсэв.
И Шин: Манай хөөрхөн Мисүн яагаа вээ? Шөнө унтаагүймуу чи?
Би: Үгүй.
Ишин:За хайраа битгий уурла тэгэх үү? би ахиад тийм алдаа гаргахгүй ээ
Би: За ойлголоо.
Ишин: Битгий надад ингэж хүйтэн ханд л даа T.T
Би: Гэртээ хоноогүй бас шөнийн 2 цагт шал согтуу залгаж хүний амар тайван байдлыг алдагдуулсан, дээрээс нь зүгээр ч уугаагүй цаана нь өчнөөн охидууд байсан, хаана хоносон нь ч мэдэгдэхгүй одоо ингээд нэвширсэн үнэр үнэртүүлээд сууж байгаа хүнд яаж дулаахан хандах билээ Жан Ишин?
Ишин: Миний түмэн бурууу тэглээ ч тэнд 2хон охин байсан нэг нь Минсок-ийн дагуулж ирсэн нөгөөдөх нь Чэн-ий найз охин шдээ хайраа битгий уурла л даааа
Би: Би яаж мэдэх юм?
Ишин: Харин чи мэдэхгүй шдээ тийм болохоор хайрыгаа гүтгэхээ болиод уучилчих тэгэх үү??*тормолзох*
Би:Хмммм…
Ишин:*тормолзох*
Би: За яахав.
Ишин: Вуаааа миний хайр шилдэг нь жаннн
Би: *инээх*
Ишин бол багш нарын хайрт шавь,давуу эрхэт царайлаг охин бүрийн мөрөөдөл хүсэл болсон миний хайртай найз залуу,хамтран амьдрагч.Багш нарт долигонохгүй Ишин-ий найз охин болохоор хэн ч надруу халдахгүй амар байдаг юм.Харин намайг хүн бүрийн хайртай хүндэлдэг ухаалаг царайлаг байж болох сайхан бүхнийг өөртөө шингээсэн охин гэж боддог. Гэхдээ яг үнэн хэрэгтээ Жан Ишин ,И Мисүн гэдэг хүмүүс хэн бэ гэдэгийг бид 2оос өөр хүн мэдэхгүй.
Би: Байна уу?
Хэри:байна хаана байна
Би:Гэртээ
Хэри:Өнөөдөр гарна биздээ?
Би:Үгүй ээ өнөөдөр найз залуутайгаа хамт байх ёстой
Хэри:Ээе дандаа ингэдэг шдээ найз залуу чинь ч сайн юмаа
Би:Тасаллаа.
Иймэрхүү худлаа инээсэн хүмүүс ч бас миний амьдралд тоолж болох хэмжээгээрээ байдаг.Архины найзууд архи дуустал. Гэр бүлгүй өссөн миний хувьд санхүүгийн амьдралыг минь батлан даах ганцхан хүнтэй.Зөвхөн санхүүгийн .Намайг төрүүлж амьдрал бэлэглэсэн хэрнээ хүүхэд насыг минь асрамжын газрын муухай дурсамжуудаар дүүргэж хүнд хэцүүг зааж өгсөн хүн хааяаахан залгаж мэнд мэдчихээд мөнгө шилжүүлж охингүй юм шиг амьдрах дуртай. Яаж ч охинтой юм шиг амьдрахавдээ өөрийн гэсэн гэр бүлтэй элбэг хангалуун хайраар дүүрэн амьдарч байгаа хүнд би мэтийн хүмүүс хар толбо нь л гэсэн үг.гэхдээ гомдохгүй байна ,ганцаардахчгүй байна.Одоо байгаа амьдралдаа сэтгэл хангалуун байгаа болохоор надад хэрэггүй ээ..
Хичээл тараад Ишин-тэй хамт гэртээ орж ирлээ. Намайг инээлгэж ,хайрлаж, гуниглуулж амьдралын хамгийн үнэтэй гэх дурсамж ,мэдрэмжүүдийг өгч байгаа энэ залуу бусдын нүдэнд Лае,Ханхүү Лае, Үлгэрийн ганц эвэрт бол миний хувьд зүгээр л Жан Ишин билээ.
Ишин: Хайраа хоюулаа гадуур хооллочих уу?*муурын нүд*
Би:Үгүй эээээ…хүн яг эрүүл хооллож эхэлж байхад битгий уруу татаад бай
Ишин:Тэгвэл би ганцаараа гарч хоол иднэ заа
Би:Тэгэхгүй юу мммнай*хэлээ гаргах*
Ишин:*инээх* Хайраа чи яагаад ийм хөөрхөн юм бэээээ
Би: Нууц
Ишин: Их нууцтай байхнээ *үнсэх*
Аажмаар надруу дөхөж ирээд уруул дээр минь үнслээ. Зөөлөн бас нойтон . Энэ мэдрэмж 2 жилийн турш огт өөрчлөгдөөгүй яг хэвээрээ байгаа бас байсаар ч байх болно. Түүний бүсэлхийг хөлөөрөө ороон хүзүүнээс нь барьтал түүний гар намайг унагахгүйг хичээн гуянаас дээш өргөх ч уруулаа салгасангүй явсаар унтлаганы өрөөнд оруулж ирээд ширээн дээр суулгав. Дэггүй хэрнээ өөртөө итгэлтэйгээр надруу харж инээгээд алгуурхан хувцаснуудыг минь тайлж байлаа. түүнийг хүзүү ,эгэм,хөх гээд үнсэж байх зуур цамцыг нь тайлаад хүзүүгээр нь ороон доороо оруулж өөрөө дээр нь гараад байж ядтал нь биеэр нь уруулаа гүйлгэхэд тэсгэл алдсан бололтой юуг нь хүлээгээв гэж уцаарлав.Нэг инээчихээд сурамгай гэгч нь дээр нь хөдлөх тоолонд надруу харан жогтой инээмсэглээд бүсэлхийнээс минь барин дээш доош нь хэмнэлд оруулж өгөв. Бүх зүйл дуусах үед яадаг гээч? Ишин-ийг харах төдийд түүнд ямар их хайртайгаа мэдэрдэг.Намайг гар дээрээ өргөн оронд минь оруулаад хажуугаар хэвтлээ.Түүний цээжийг дэрлээд эрүү уруул хамар нүд хөмсөгийг урьд өмнө нь харж байгаагүй мэт ажиглан хэвтэнэ. Хүн хүнийг яаж ингэж их хайрлаж болдог юм болоо? эсвэл яаж хүн ийм төгс байж болдог юм бол? гэж бодох төдийд ахиад л нөгөөх догдлол биш хирнэ зүрх булиглуулсан мэдрэмж төрлөө.
Би: Би чамд яагаад ийм их хайртай юм бол?
Ишин:Би яг асуух гэж байлаа*инээмсэглэх* би чамд яагаад ийм их хайртай юм бол?
Би: Зүгээр…Зүгээр л ингээд үүрд хэвтэж болохгүй л юм байхдаа
Надруу нэг тэнэг харснаа духруу няслаад : Тэгвэл өлсөөд үхчихнэ шдээ мангараа
Би:Хаха заза тэгвэл хоол идэцгээе
Ишиний нүд нь гэрэлтэж өнөөх тачаангуй урууланд нь инээмсэглэл тодорч хацар нь хонхойж ирээд Хаана? гэж асуухад нь хайр хүрэхгүй байж чадсангүй инээгээд хацрынх нь хонхорхой дээр үнслээ.
Би: Гадуур хооллъё доо хайраа *инээх*
Ишин: yessss yess yess yesss
Надад түүнээс өөр зүйл үлдээгүй болохоор Ишин-г л битгий аваарай бурхан минь гуйж байна….
∞Exofanficlory∞ 